Siódmy cel: Pomnik Czterech Poetów Legionistów

Powązki Wojskowe to wyjątkowa nekropolia, która przybliża staranie 200 lat polskich starań o niepodległość.

Jednym z monumentów na Cmentarzu Wojskowym Powązki jest Pomnik Czterech Poetów Legionistów. W zbiorowej mogile spoczęły prochy czterech żołnierzy poetów. Walczyli oni w II Brygadzie Legionistów dowodzonej przez płk. Józefa Hallera. Monument znany jest także pod nazwą Pomnika Kaniowszczyków. Ma to związek z bitwą pod Kaniowem, stoczoną przez II Brygadę z wojskami niemieckimi 11 maja 1918 roku. Doszło do niej w wyniku podpisania przez państwa centralne traktatów brzeskich z Rosją bolszewicką i Ukraińską Republiką Ludową, które kwestionowały polskie dążenia do niepodległości. Na znak protestu podlegająca dowództwu austriackiemu II Brygada przekroczyła linię frontu pod Rarańczą i przyłączyła się do II Korpusu Polskiego. Został on rozbity przez Niemców w bitwie kaniowskiej. Większość żołnierzy dostała się do niewoli niemieckiej.

Por. J. Mączka

Ppłk Bogusław Szul-Skjoldkrona  (1895-1920)
Oficer 3. Pułku Piechoty Brygady Legionów Polskich, II Korpusu Polskiego i armii gen. Hallera. Zginął w wyprawie na Kijów. Zasłynął jako „pieśniarz czynu Legionów”.

Kpt. Rudolf Brandys (1895-1918)
Oficer 2. Pułku Piechoty Legionów Polskich, a następnie 14. Pułku Piechoty II Korpusu Polskiego. Podczas bitwy kaniowskiej został ciężko ranny, a następnie dobity bagnetami przez niemieckich żołnierzy.

Por. Józef Mączka (1988-1918)

Oficer 2. Szwadronu Ułanów II Brygady Legionów Polskich. Zmarł na cholerę. Ideę legionową przekazał w poezjach pt. Starym Szlakiem. Na wigilię skomponował kolędę dla Komendy Legionów pt. W dzień Bożego Narodzenia.

Mjr Władysław Gniady (1888-1918)
Szef sztabu II Brygady Legionów. Zmarł na zapalenie płuc w Warszawie. Opracował plan przejścia przez front pod Rarańczą.