Pomnik znajduje się na skwerze u zbiegu ul. gen. Zajączka i
wspinającej się na wiadukt ul. Mickiewicza. Upamiętnia szturm na Dworzec
Gdański broniony przez Niemców podczas Powstania Warszawskiego 20/21 i 21/22
sierpnia 1944 roku.
Zdobycie tego węzła komunikacyjnego umożliwiłoby powstańcom
naziemnie połączenie Starówki z Żoliborzem i Puszczą Kampinoską. Do szturmu
zostali wyznaczeni żołnierze ze zgrupowań „Żyrafa”, „Żmija”, „Żaglowiec” i „Żniwiarz”
oraz z oddziałów Kampinosu, wśród których byli partyzanci z Puszczy Nalibockiej
na Nowogródczyźnie. Powstańcy zaatakowali w nocy z 20 na 21 sierpnia, ale
Niemcy odparli atak. Kolejny szturm nadzorował gen. Tadeusz Pełczyński „Grzegorz”,
Szef Sztabu Komendy Głównej AK, który przeszedł na Żoliborz kanałami. Nie
skoordynowano ataku od strony Nowego Miasta z Żoliborza. Atakujących
zdziesiątkował ogień prowadzony między innymi przez pociąg pancerny, artylerią
z Burakowa oraz artylerię z Cytadeli. Obok płyty pomnika stoi rzeźba autorstwa
Ireny Nadachowskiej przedstawiająca młodą kobietę. Płytę i kamień pamiątkowy
odsłonięto 29.09.1959 r. Zostały one zastąpione brązowym odlewem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz